Tandaradei proost op de nieuwe concertkleding!

De wortels van Tandaradei liggen bij de ‘oude’ muziek uit de middeleeuwen en renaissance.

Dat verklaart waarom er hoofdzakelijk op oudere, historische instrumenten wordt gemusiceerd. Gaandeweg kreeg de groep steeds meer behoefte om het repertoire uit te breiden. Immers, de boodschap van een Minnesänger uit 1200 is niet anders dan die van een singer-songwriter nu.

Met regelmaat wordt tegenwoordig oude muziek op moderne instrumenten gespeeld.

Tandaradei draait dat om, gaat op zoek naar melodieën, liedjes en speelstukken uit alle tijden en voert die op zijn eigen instrumentarium uit.

Als een reis met een tijdmachine die vanuit de vroege middeleeuwen via vele tijdvakken doorvliegt naar de 21e eeuw en weer terug.

Inmiddels heeft de groep daar een nieuw werkwoord voor bedacht:

‘vertandaradeien’.

Een populair liedje uit welke tijd dan ook naar je hand zetten puur en alleen omdat het nummer zo mooi is en misschien anders gebracht ook kan bekoren. 

Fusion heet dat, of historische pop. 

Het is niet nieuw. Door de eeuwen heen werd het altijd al gedaan. 

Dit staat natuurlijk lijnrecht tegenover de klassieke muziekpraktijk, waar men de partituur exact moet volgen.

De vier muzikanten van Tandaradei ‘spelen’ met veel respect met die partituur en zo ontstaan nieuwe klanken. 

Niet alle nummers van het repertoire zijn vertandaradeid, maar een concert van deze speelgroep is altijd een verfrissende ervaring.

Tandaradei, ons comen er aen.

Ons clanken sin helder, gewaegd ende vol van de cracht.
Menig ore is hier ende door in beroering gebracht.
Vier stemmen die volle ende tesaem vloeien,
instrumenten die met hun tonen open bloeien.
Alde clanken en verhalen schullen weer gaen clinken,
van een lach ende ene traan, om weg te pinken.

Tandaradei, ons comen er aen!
Ons sin blide als ons vore hu optreden gaen.